𝑹𝒂𝒃𝒂𝒄𝒋𝒂 𝒈𝒂𝒍𝒊𝒄𝒚𝒋𝒔𝒌𝒂

19 lutego 1846 roku w  zachodniej Galicji wybuchło wielkie powstanie chłopskie, określane również jako rabacja galicyjska. Rabacja miała niezwykle krwawy przebieg. Bezpośrednią przyczyną krwawych wydarzeń było dążenie Austriaków do zapobieżenia ewentualnego wybuchu powstania krakowskiego skierowanego przeciw nim. W tym celu zaborcy rozpuścili wśród chłopów plotkę, iż szlachta planuje akcję zbrojną mającą na celu pozbawienie życia miejscowych włościan.  Zbrojne gromady chłopów zrabowały i zniszczyły w ciągu kilku dni w drugiej połowie lutego 1846 roku ponad 500 dworów. Zamordowano od ponad 1200 do 3000 osób, niemal wyłącznie ziemian, urzędników dworskich i rządowych oraz kilkudziesięciu księży. Przywódcą rabacji był chłop Jakub Szela. Po stłumieniu powstania krakowskiego ,wojsko przywróciło spokój wśród chłopów.